Eindelijk weer les van Albert!

De vakantie is over! Geen goede smoezen meer om het verbranden van dat oliebollenvet verder uit te stellen. Nu moet ik zelf bekennen dat ik ook niet zoveel getraind heb als ik aanvankelijk gepland had. Door verplichtingen, liefdesperikelen, gebrek aan trainingspartners en misschien ook wel wat luiheid ben ik in twee weken maar 6 keer naar vrij trainen geweest en 2 keer naar krachttrainen.

Een persoonlijk dieptepunt!

Hulde voor Preshant, Tim en JW die nog het meest aanwezig waren bij vrij trainen. De grote afwezige was Zagar die volgens ingewijden 'een beetje ziekjes was' (wat hem niet weerhoudt om te blijven krachttrainen maar dan met hooguit een paar kilootjes minder).

Maar het voelde erg goed om weer eens ouderwets afgebeuld te worden door Albert. Hij gaat vaak veel verder dan gewoon 'warm worden'. Het duurt even tot je eraan gewend bent, maar daarna wil je ook niet meer anders.

Leren verdedigen is niet alleen techniek, het is ook fysiek: iets dat veel scholen achterwege laten.

Iedereen op Jiu-Jitsu herkent en vreest deze blik. Deze blik die heel soms zwijgende goedkeuring kan betekenen, maar meestal gevolgd door "Ja... let op, dit doe jij, ik overdrijf hoor..."

Waarna hij eerst even voordoet hoe het NIET moet ("Ik overdrijf hoor!"), gevolgd hoe het WEL moet. Meestal laat dit al het slachtoffer als een gek afkloppend, naar adem happend of in de kreukels op de mat achter. Bij de hogere banden echter, wordt dit vaak nog even opgevolgd door een onnavolgbare reeks van voorbeelden en variaties, elk nog gruwelijker dan de voorgaande (en "ja maar..." is GEEN slimme opmerking!).

"Daar wordt je hard van" maar ook heel erg nederig wanneer je je bedenkt dat hij het dan nog zachtjes doet ook. Albert is massa, kracht, snelheid en technische perfectie zoals maar weinigen ooit halen en iedereen kan alleen maar bewonderend toekijken en hopen ooit half zo goed te worden.