Elke dag op de fiets

Sommige mensen pakken voor het minste of het geringste de auto of de bus. Ik pak liever de fiets tenzij het echt niet anders kan. De vrijheid en de rust die een fiets je geeft is iets wat mij zelfs door regen en wind niet laat weerhouden naar school of Jiu-Jitsu te fietsen. Oh en het schijnt nog gezond te zijn ook.

Het is alleen jammer dat we wel mensen op de maan kunnen zetten, maar geen fiets die niet lek rijdt of binnen een paar jaar veranderd is in een barrel (ok het zal vast ook wel een beetje aan mezelf liggen, maar hoe technisch ik ook ben, ik HAAT sleutelen aan fietsen).

Ik zit op een gemiddelde week bijna 15 uur op de fiets, soms aan het discussieren of grappen makend met Pepijn, onderweg naar Jiu-Jitsu, maar meestal in m'n eentje met m'n gedachten. En dan zie je nog wel eens wat. Rare mensen, dikke botsingen, aparte vogels en grappige situaties om eens wat te noemen.

En soms zie je dingen zoals dit. Het was die zonsondergang echt ontzettend mistig, maar boven de weilanden waar ik langsfiets lag om de een of andere reden slechts een meter van dikke mist. Het was al behoorlijk donker geworden behalve boven in de lucht. Die was verder bijna onbewolkt behalve dan in de verte.

Prachtig nietwaar?