Gekke autogekken

Ik begrijp echt niets van mannen die geilen op auto's. Voor mij is het gewoon een vervoersmiddel, handig voor grote afstanden of als je een hoop te vervoeren hebt, maar verder niet veel praktischer dan de fiets of het OV.

Ik heb nu 6 jaar m'n rijbewijs en het enige incident dat ik ooit gehad heb is toen ik nog maar net reed: De Chrysler Voyager van m'n ouders tegen een paaltje aangezet. Het had gesneeuwd, gedooid en was weer gaan vriezen, en ik reed dus stapvoets over een spekglad klinkerweggetje. En toen ik een bocht moest maken besloot de 2 ton zware auto dat hij geen zin meer had om te luisteren naar het stuur of de rem en ik gleed gewoon rechtdoor, als in slowmotion, recht op een gebroken bumper af.

Dik trauma uiteraard, maar m'n ouders, met name mijn moeder, vond het te gemakkelijk mij te gebruiken als een soort privechauffeur, dus ik heb me er wel overheen gereden daarna.

Een goede vriend van mij is wel enorm autogek, en op de een of andere manier zo'n goede karma dat hij ook echt de kans heeft gekregen om zich te vermaken. Rallycursus, eigen Audi TT gehad, wekenlang rondgereden in allerlei dure auto's tot en met een Porsche 911 Turbo. Naast hem zitten terwijl hij sprintjes trekt richting de 300km/uur op de snelweg was even tof alsof je in een achtbaan zat, maar dat was het dan ook wel weer voor mij!

Ik vind auto's als deze dan ook onbegrijpbaar. Op weg naar de sportschool rij ik steevast langs dit metallic-roze gepimpte bimbomobiel. Hij ligt vol met knuffels en andere troep maar de roze dobbelstenen aan de binnenspiegel ontbreken niet.

Iedere keer weer hoop ik een glimps op te vangen van de eigenaresse, tot nu toe tevergeefs. Echter als ik bedenk in wat voor buurt de auto staat zal het wel een authentieke Utregse Anita zijn.