Als je maar mooi vecht

Zoals wel verwacht was, heb ik vandaag m'n titel als Clubkampioen Lichte Senioren EUJJS weten te prolongeren. Een beetje jammer dat iemand als ik de Judoka's een lesje vechten kan geven in een sportschool die de naam van Anton Geesink draagt.

Ik stond daar niet in m'n bruine Judoband maar m'n blauwe Jiu-Jitsu band te vechten. Iets wat uiteraard leidde tot onderling geplaag tussen Jiu-Jitsu leraar Albert en Judo leraar Reinier. Maar ook al doe ik sinds m'n 5e al aan Judo, het is vooral het Jiu-Jitsu dat mij de vechter maakt die ik ben.

Het is dan ook niet de prijs voor 1e plaats die voor mij waarde heeft. Ik weet heel goed dat er zat betere Judoka's zijn in mijn gewichtsklasse, helaas alleen niet op onze club. Maar waar ik wel een goed gevoel van krijg is de stijlprijs die er naast staat. Ik kreeg van een paar toeschouwers te horen dat het wel leek alsof ik met m'n handen in m'n zakken stond te vechten. Althans, totdat ik m'n kans zag, want dan was het gevecht afgelopen voor iedereen er erg in had. En op de grond had niemand een antwoord op de agressieve en listige vechtstijl wat voor Jiu-Jitsu gewoon is.

Ik kreeg niet die stijlprijs omdat mijn Judo zo mooi was. Ik kreeg hem eerder omdat ik met Jiu-Jitsu zo opviel tussen de rest.